Sebaceous Adenitis
Sebadenitis (SA) is een ontsteking en een verstoring van de talgklieren. Bij een gezonde hond produceren de talgklieren een vetlaagje op de huid, die het uitdrogen van de huid en de haren tegengaat en de huid tegen bepaalde kiemen beschermt. De talgklieren doen bovendien ook nog mee aan de vorming van hoornlaag op de huid. Bij Sebadenitis gaan de talgklieren verloren waardoor de verhoorning wordt verstoord, De hoornlaag word dikker, de huid wordt schilferig.
De symptomen
De ziekte begint met ontstekingen rondom de talgklieren. Deze ontstekingsprocessen zijn trouwens niet besmettelijk, maar waarschijnlijk genetisch bepaalt. Na enige tijd komt het tot verstoring van de eigen talgklieren door lichaamseigen specifieke lympfozyten (dat zijn bepaalde afweercellen van witte bloedcellen).
De huid word schilferig, omdat de hoornlaag dikker wordt. De haren breken bundelsgewijs af met bijbehorende schilfers. Kleine plukjes haar kunnen uitvallen of gemakkelijk uitgetrokken worden.
In dit stadium is de huid zeer ontvankelijk voor abnormale bacteriekolonies. Dit leidt tot enorme jeuk, vaak etterende onstekingen van de huid, die zeer onaangenaam ruiken, omdat de beschermlaag van de huid beschadigd is. Het totaalbeeld van de hond word hierdoor sterk beïnvloedt.
Het onderzoek
De exacte oorzaken van de ontstekingen zijn nog niet bekend. Men gaat er echter wel vanuit dat de oorzaken voor Sebadenitis erfelijk zijn. Het onderzoek van professor Pfeiffer van de Duitse universiteit van Göttingen richt zich juist op de vraag waarom de talgklier ziek wordt en de haren afstoot.
Om het onderzoek voort te kunnen zetten heeft professor Pfeiffer heeft uw hulp nodig! Dringend verzoekt zij om bloedmonsters van SA- geïnfecteerde Akita's. Een bloedmonster van 2 ml volstaat. De donateurs ontvangen een vergoeding.
Meer informatie vindt u op: www.wuac.info/en/index.html
Natuurlijk is een financiële steun ook onontbeerlijk!
Ook andere rassen
Deze ziekte treft trouwens niet alleen akita's, ook andere rassen zoals de poedel, viszla, briard, beagle, golden retriever, samojeed en border collie.
Tot nu toe werden vele oorzaken verondersteld en diverse behandelingen toegepast. Soms lijkt een behandeling (goed) aan te slaan. Veelal komen de verschijnselen in lichte, gelijke of ergere mate terug.